ปัญหาทั่วไปในการจดทะเบียนภาษีของบริษัทจีน

ก.

หน่วยงานจัดเก็บภาษีของรัฐ (STA) มีหน้าที่รับผิดชอบในการกำหนดและดำเนินการระบบภาษีในสาธารณรัฐประชาชนจีน อย่างไรก็ตาม การจัดการและการเก็บภาษีจะดำเนินการในท้องถิ่นโดยสำนักงานภาษีระดับภูมิภาค

ภาษีจะแตกต่างกันไปในบางพื้นที่และใช้กับอุตสาหกรรมเฉพาะ เช่น เขตการค้าเสรี (FTZ) ตัวอย่างเช่น Shanghai FTZ มุ่งเน้นไปที่การค้าและการเงินระหว่างประเทศด้วยอัตราภาษี 9% และ 15% Tianjin FTZ มุ่งเน้นไปที่การวิจัยและพัฒนา การออกแบบ และลอจิสติกส์การบิน พื้นที่นี้ยังมีอัตราระหว่าง 9% ถึง 15%

หากคุณดำเนินธุรกิจที่เป็นเจ้าของโดยชาวต่างชาติทั้งหมด (WFOE) ซึ่งหมายความว่าคุณกำลังดำเนินธุรกิจในประเทศโดยไม่มีพันธมิตรในท้องถิ่น ต่อไปนี้เป็นภาษีที่จะนำไปใช้:

1. ภาษีที่เกี่ยวข้องกับรายได้และกำไร:

● CIT - ภาษีจากรายได้ธุรกิจของคุณ

● ภาษีหัก ณ ที่จ่าย - ภาษีที่ใช้กับผลกำไรของธุรกิจที่ชาวต่างชาติเป็นเจ้าของซึ่งดำเนินกิจการในจีน

2. ภาษีที่เกี่ยวข้องกับการขายและผลประกอบการ:

● ภาษีมูลค่าเพิ่ม - ภาษีตามการบริโภค

● ภาษีการบริโภค - ภาษีที่ใช้กับการซื้อของคุณ

● ภาษีแสตมป์ - ภาษีสำหรับการรับรองเอกสารทางกฎหมาย

● ภาษีอสังหาริมทรัพย์ - ภาษีที่ใช้กับทรัพย์สินที่ธุรกิจของคุณเป็นเจ้าของ - หรือที่เรียกว่าภาษีทรัพย์สิน

● ภาษีธุรกิจ - ภาษีที่ใช้กับข้อกำหนดในการให้บริการ การโอนสินทรัพย์ไม่มีตัวตน และการขายอสังหาริมทรัพย์

ระบบภาษีของจีนให้ข้อได้เปรียบสำหรับธุรกิจต่างประเทศ รวมถึงการหักค่าใช้จ่าย เช่น การวิจัยและพัฒนา การฝึกอบรม และการบริจาค สิ่งจูงใจทางภาษี เช่น อัตราที่ลดลงและการยกเว้น ข้อตกลงการหลีกเลี่ยงภาษีซ้อนที่ครอบคลุมกับกว่า 100 ประเทศ และโครงสร้างภาษีที่โปร่งใส ประโยชน์เหล่านี้สามารถสนับสนุนการประหยัดต้นทุนและความสามารถในการแข่งขันของบริษัทต่างชาติในตลาดจีน

ก.

ก.

อัตราภาษีนิติบุคคลในประเทศจีนคือ 25%

ก.

ใช่. อัตราภาษีนิติบุคคลที่ใช้กับทุกบริษัท

ก.

องค์กรทั้งหมด รวมถึงองค์กรใดๆ ที่ได้รับรายได้ในประเทศจีน จะต้องรับผิดชอบต่อภาษีนี้ กฎหมาย CIT แบ่งประเภทวิสาหกิจออกเป็นวิสาหกิจที่มีถิ่นที่อยู่และที่ไม่ใช่ผู้มีถิ่นที่อยู่ โดยแต่ละแห่งมีภาระภาษีเฉพาะ

สถานประกอบการที่อยู่อาศัย

วิสาหกิจที่มีถิ่นที่อยู่หมายถึงบริษัทจีนหรือต่างประเทศที่จัดตั้งขึ้นอย่างถูกกฎหมายในประเทศจีนโดยมีการดำเนินธุรกิจที่บริหารงานจากประเทศนั้น ซึ่งรวมถึงวิสาหกิจที่ชาวต่างชาติเป็นเจ้าของทั้งหมด (WFOE) กิจการร่วมค้า (JV) หรือองค์กรการค้าที่ต่างชาติลงทุน (FICE)

ในกรณีนี้ ธุรกิจจำเป็นต้องจ่ายภาษีนิติบุคคลสำหรับรายได้ทั่วโลกที่ได้รับ ไม่ว่าจะมาจากภายในหรือภายนอกประเทศจีน

วิสาหกิจที่ไม่มีถิ่นที่อยู่

ธุรกิจของคุณถือเป็นองค์กรที่ไม่มีถิ่นที่อยู่ หากจัดตั้งขึ้นตามกฎระเบียบต่างประเทศ และไม่มีการจัดการจากภายในประเทศจีน นี่หมายความว่าธุรกิจของคุณได้รับการจดทะเบียนและดำเนินการนอกประเทศจีนเป็นหลัก ในกรณีนี้ คุณจะต้องจ่ายภาษีสำหรับรายได้ที่คุณได้รับในจีนเท่านั้น

ก.

อัตราภาษีสำหรับบริษัทในจีนคือ 25%

อัตรานี้ใช้กับบริษัทที่มีถิ่นที่อยู่และบริษัทที่ไม่มีถิ่นที่อยู่ซึ่งดำเนินธุรกิจในสถานประกอบการที่สร้างรายได้ในประเทศจีน

อย่างไรก็ตาม ในฐานะ SME คุณอาจได้รับประโยชน์จากอัตราที่ลดลงตามปัจจัยต่างๆ เช่น ประเภทกิจการ ขนาด ภาคส่วน หรือสถานที่ตั้งของคุณ

สำหรับรายได้ที่มาจากจีนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับสถานประกอบการของคุณในประเทศ หรือหากคุณเป็นบริษัทที่ไม่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศนั้น จะมีการหักส่วนลดชั่วคราวเหลือ 20%

วิสาหกิจขนาดเล็กและกำไรต่ำมีสิทธิ์ได้รับอัตรา CIT ที่ลดลง 20% ในขณะที่องค์กรเทคโนโลยีขั้นสูงหรือองค์กรที่จดทะเบียนในเขตพิเศษ เช่น อุตสาหกรรมที่ได้รับการสนับสนุนในไห่หนาน จะได้รับอัตราที่ลดลง 15%
นอกจากนี้ หากคุณเป็นองค์กรที่มีคุณสมบัติเหมาะสมในอุตสาหกรรมหลักภายในพื้นที่ FTZ เช่น Lingang New Area ของ Shanghai Pilot FTZ คุณจะได้รับประโยชน์จากอัตราที่ลดลง 15% เป็นเวลาห้าปีนับจากวันที่ก่อตั้งธุรกิจของคุณ รายชื่ออุตสาหกรรมหลักและ FTZ มีดังนี้

อุตสาหกรรมที่สำคัญ:

● วงจรรวม

● ปัญญาประดิษฐ์

● ชีวการแพทย์

● พลังงานใหม่

● วัสดุใหม่

● การผลิตอุปกรณ์ระดับไฮเอนด์

● พลังงานสะอาด

● การผลิตขั้นสูง

● บริการทางการเงิน

● การท่องเที่ยว

● โลจิสติกส์

● เกษตรกรรมสมัยใหม่

โซน FTZ:

● เขตการค้าเสรีเซี่ยงไฮ้

● เขตการค้าเสรีกวางตุ้ง

● เขตการค้าเสรีเทียนจิน

● เขตการค้าเสรีฝูเจี้ยน

● เขตเศรษฐกิจพิเศษฉงชิ่ง

● เขตการค้าเสรีเสฉวน

● เขตเศรษฐกิจพิเศษส่านซี

● เขตการค้าเสรีเหอหนาน

● เขตการค้าเสรีเจ้อเจียง

● เขตการค้าเสรีหูเป่ย

● เขตเศรษฐกิจพิเศษเหลียวหนิง

● ท่าเรือการค้าเสรีไห่หนาน

● เขตการค้าเสรีเจียงซู

● เขตการค้าเสรีซานตง

● เขตการค้าเสรีเหอเป่ย

● เขตการค้าเสรีเฮยหลงเจียง

● เขตการค้าเสรีกวางสี

● เขตการค้าเสรียูนนาน

● เขตการค้าเสรีปักกิ่ง

● เขตการค้าเสรีอันฮุย

● เขตการค้าเสรีหูหนาน

อัตราที่ดีเหล่านี้สามารถช่วยลดภาระภาษีและเพิ่มความยืดหยุ่นทางการเงินได้

ก.

รายได้ที่ต้องเสียภาษีถูกกำหนดโดยใช้เกณฑ์คงค้าง โดยรายได้จะได้รับ และต้นทุนจะถูกบันทึกไว้เมื่อเกิดขึ้น การคำนวณรายได้ที่ต้องเสียภาษีมีสองวิธี: ทางตรงและทางอ้อม

วิธีการโดยตรง

วิธีการโดยตรงเป็นวิธีที่พบได้บ่อยที่สุด สูตรมีดังนี้:

รายได้ที่ต้องเสียภาษี = รายได้รวม - รายได้ที่ไม่ต้องเสียภาษี - รายได้ที่ได้รับการยกเว้นภาษี - การหักลดหย่อน - ภาษีที่สามารถยกมาจากปีภาษีก่อนหน้า

เราใช้เวลาสักครู่เพื่อดูรายละเอียดแต่ละข้อนี้

รายได้รวม

● รายได้รวมหมายถึงรายได้ที่ได้รับเป็นสกุลเงินและไม่ใช่สกุลเงิน เช่น:

● รายได้จากการขายสินค้าและบริการ

● รายได้จากการโอนทรัพย์สิน

● กำไรจากการลงทุนในตราสารทุน เช่น เงินปันผลและโบนัส

● รายได้ค่าเช่า

● รายได้จากดอกเบี้ยและค่าลิขสิทธิ์

● ของขวัญและการบริจาค

รายได้ที่ไม่ต้องเสียภาษีและการยกเว้นภาษี

รายได้และการยกเว้นที่ไม่ต้องเสียภาษีคือรายการรายได้ที่ได้รับการยกเว้นภาษี รวมถึง:

● การจัดสรรทางการเงิน

● ค่าใช้จ่ายในการบริหาร

● เงินทุนรัฐบาล เช่น เงินอุดหนุน

● รายได้อื่นที่ไม่ต้องเสียภาษี ตามที่รัฐบาลกำหนด

ในขณะเดียวกัน รายได้ที่ได้รับการยกเว้นภาษีจะรวมถึงรายการต่างๆ เช่น:

● รายได้จากดอกเบี้ยพันธบัตรรัฐบาล

● กำไรจากเงินปันผล

● กำไรอื่นๆ จากการลงทุนร่วมกันระหว่างบริษัทท้องถิ่นที่มีสิทธิ์หรือบริษัทต่างชาติในจีน

● รายได้ของกลุ่มที่ไม่แสวงหาผลกำไร

การหักลดหย่อน

กฎหมายภาษีอนุญาตให้หักเงินได้จากรายได้ที่ต้องเสียภาษีของคุณตามค่าใช้จ่ายทางธุรกิจของคุณดังต่อไปนี้

● การบริจาคเพื่อการกุศล

● การใช้จ่ายที่สมเหตุสมผลเชื่อมโยงกับรายได้ทางธุรกิจ

● ค่าเสื่อมราคาตามสมควรของสินทรัพย์ที่มีตัวตน

● การลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในสินทรัพย์ไม่มีตัวตน

● การลดค่าใช้จ่ายแบบชำระล่วงหน้าแบบค่อยเป็นค่อยไป

● ต้นทุนสินค้าคงคลัง

● โอนมูลค่าสุทธิของสินทรัพย์

● หักเพิ่มตามกฎหมายภาษี

มีการกำหนดแคปไว้สำหรับค่าใช้จ่ายที่หักลดหย่อนได้โดยเฉพาะ ได้แก่:

● สวัสดิการพนักงาน – มากถึง 14% ของเงินเดือนและค่าจ้างพนักงานทั้งหมด

● กองทุนสหภาพแรงงาน – ไม่เกิน 2% ของเงินเดือนและค่าจ้างพนักงานทั้งหมด

● การศึกษาของพนักงาน – มากถึง 8% ของเงินเดือนและค่าจ้างของพนักงานทั้งหมด ค่าใช้จ่ายส่วนเกินในหมวดนี้สามารถนำไปยื่นภาษีในอนาคตได้ นอกจากนี้ หากคุณอยู่ในอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์และวงจรรวม จะมีการหักเงิน 100%

● การโฆษณาและการประชาสัมพันธ์ – มากถึง 15% ของรายได้จากการขายในปีปัจจุบัน จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2025 องค์กรที่ผลิตหรือขายเครื่องสำอาง ยา และการผลิตเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์จะมีอัตราการหักลดหย่อนที่เพิ่มขึ้น 30% จำนวนเงินส่วนเกินสามารถยกยอดไปยื่นภาษีในอนาคตได้

● ค่าใช้จ่ายด้านความบันเทิงทางธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการผลิตหรือการดำเนินธุรกิจ – สูงสุด 60% ของค่าใช้จ่ายจริงที่คุณเกิดขึ้น สูงสุด 0.5% ของรายได้จากการขายทั้งหมดของคุณในปีปัจจุบัน แล้วแต่จำนวนใดจะต่ำกว่า

วิธีการทางอ้อม

วิธีการทางอ้อมนั้นไม่ค่อยมีคนใช้มากนัก แต่สามารถนำมาใช้ได้เมื่อธุรกิจของคุณไม่มีบันทึกรายได้และค่าใช้จ่ายที่ชัดเจน สูตรมีดังนี้:

รายได้ที่ต้องเสียภาษี = กำไรขั้นต้นตามบัญชี ± การปรับปรุงเพื่อวัตถุประสงค์ทางภาษี ± รายได้/กำไรเพื่อชดเชยผลขาดทุนที่เกิดขึ้นในปีก่อน

โปรดติดต่อเราเพื่อรับบริการที่ตรงตามความต้องการ

ก.

กระบวนการจัดหาเงินทุนให้กับบริษัทในจีนนั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และมีเพียง 3 วิธีทางกฎหมายในการรับเงินเข้าบริษัทในจีน การยื่นฟ้องทางกฎหมายและการอนุมัติตามกฎระเบียบจะต้องได้รับในกระบวนการนี้ วิธีการทางกฎหมายทั้งสามวิธีนี้คือ:

1. ทุนจดทะเบียน

2. หนี้ที่อนุญาต

3. เงินทุนที่เกิดขึ้นภายในจากการดำเนินธุรกิจ

ก.

ทุนจดทะเบียนถูกกำหนดและต่อยอดในการยื่นใบอนุญาตประกอบธุรกิจ หน่วยงานรัฐบาลจีนกำหนดให้ต้องยื่นคำร้องต่อบริษัทใหม่ตามกฎหมาย จำนวนเงินบางส่วน (โดยทั่วไปคือ 15% ของจำนวนเงินทั้งหมดและไม่น้อยกว่า 30,000 หยวนหยวน) ของทุนจดทะเบียนจะต้องมีส่วนร่วมภายในระยะเวลาหนึ่งหลังจากการออกใบอนุญาตประกอบธุรกิจ นอกจากนี้ควรผ่านกระบวนการตรวจสอบก่อนจึงจะสามารถนับรวมกับข้อผูกพันในการลงทุนทุนจดทะเบียนของบริษัทได้

ก.

เงินสดและการลงทุนที่ไม่ใช่เงินสดอันมีค่าและโอนเปลี่ยนมือได้ เช่น สินทรัพย์ถาวร เทคโนโลยี อุปกรณ์

ก.

ใช่. อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเพิ่มหรือลดทุนจดทะเบียนก็ตาม ควรได้รับการอนุมัติจากทางการจีน และอาจใช้เวลาสองสามสัปดาห์หรือสองสามเดือนในการดำเนินคดีของรัฐบาลให้เสร็จสิ้น

ก.

หนี้ที่ยอมให้จะถูกกำหนดและจำกัดโดยกฎระเบียบการลงทุนของจีนตามขนาดของบริษัท โดยไม่คำนึงถึงประเภทธุรกิจหรือสถานที่ตั้ง และจะนำไปใช้กับสินเชื่อทุกรูปแบบ รวมถึงสินเชื่อระหว่างบริษัท สินเชื่อธนาคาร หนี้ด้อยสิทธิ บุริมสิทธิ์ (ไม่สามารถแปลงสภาพได้) ) หุ้น ฯลฯ

ก.

เนื่องจากหนี้ในประเทศก่อให้เกิดการป้องกันความเสี่ยงในงบดุลตามธรรมชาติโดยเทียบกับ FOREX (ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ) ซึ่งขับเคลื่อนด้วยการประเมินราคาใหม่ที่อาจส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อกำไรรวม หากคุณสร้างสมดุลระหว่างสินเชื่อกับทุนให้อยู่ในระดับสูงสุดที่เป็นไปได้ คุณจะลดผลกระทบจากการประเมินค่า FOREX ต่อรายได้ของคุณให้เหลือน้อยที่สุด

ก.

แหล่งเงินกู้ทั่วไปมีสามแหล่ง ได้แก่ ธนาคารในประเทศของจีน ธนาคารต่างประเทศที่ได้รับใบอนุญาตให้ออกสินเชื่อเชิงพาณิชย์ในจีน และเงินกู้ระหว่างบริษัทอย่างเป็นทางการซึ่งจะเป็นเงินกู้จากบริษัทแม่

ก.

หลักประกันที่ผ่านการรับรองในท้องถิ่นอาจรวมถึงอาคาร อุปกรณ์ บัญชีลูกหนี้ และสินค้าคงคลังตามคุณสมบัติที่มีเปอร์เซ็นต์ต่างๆ เส้นทางที่พบมากที่สุดในการตอบสนองอุปสรรคด้านหลักประกันที่ผ่านการรับรองคือการค้ำประกันโดยผู้ปกครองในรูปแบบบางรูปแบบที่ผู้ให้กู้ยอมรับได้ ตัวอย่างการค้ำประกันของผู้ปกครองรวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียง:

1. Letter of Credit จากบริษัทแม่ในต่างประเทศเพื่อสนับสนุนการกู้ยืมโดยตรงจากธนาคารจีน

2. ฝากในสาขาธนาคารฮ่องกงของธนาคารต่างประเทศที่ได้รับอนุญาตให้ออกสินเชื่อเชิงพาณิชย์ในประเทศจีน

3. หนังสือค้ำประกันผู้ปกครองไปยังธนาคารต่างประเทศที่ได้รับอนุญาตให้ออกสินเชื่อเชิงพาณิชย์ในประเทศจีน สิ่งนี้เป็นไปได้แต่ไม่เป็นเรื่องปกติ และโดยทั่วไปจำกัดเฉพาะกรณีที่ธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศมีความสัมพันธ์อันยาวนานกับบริษัทแม่ในต่างประเทศ